Freek Verster – niet de man in de lijst – heeft de primeur voor Nederland.
Toen in 1913 iemand uit Amsterdam in de krant een oproep deed of het Chinese spel Mah-Jong ook in Nederland verkrijgbaar was aarzelde Freek Verster geen moment.
Frederick Louis Verster (1892 – 1964) was mededirecteur van de winkelketen Perry & Co met vestigingen in o.a. Amsterdam, Groningen, Arnhem en Den Haag. Perry & Co beijverde zich vooral met het invoeren van nieuwigheden. ‘Reisbenoodigdheden, reisdekens, engelsche en amerikaansche speelgoederen; gomelastieken voorwerpen; engelsche zeepen en reukwerken; engelsche messen en scharen; amerikaansche klokjes en honderden voorwerpen voor huiselijk gebruik vindt men hier voorhanden. Zoo vormt dit magazijn een voortdurend afwisselenden bazaar, waar elk wat wils vindt’, aldus een brochure. Perry verkocht zelfs vullingen voor beha’s met de slogan: ‘Wat God niet geeft, geeft Perry’.
Het pand van Perry & Co in de Amsterdamse Kalverstraat.
Freek Verster volgde oplettend alle nieuwigheden in de Nieuwe Wereld. Eerst was dat tennis, nu mahjong. Hij importeerde onmiddellijk het spel uit Amerika, liet er het logo van zijn bedrijf op zetten en zorgde voor een ingebonden boekje, ‘bevattende uitvoerige beschrijving, handleiding, voorbeelden, spelregels, punten- en rekentabel’. ‘Mah Jongg is een spel dat gemakkelijk te leeren is’, liet Perry weten en de noodzakelijke Handleiding kon voor slechts f 1 ,25 aangeschaft worden. Verster, zelf een spelletjesgek, had zich grondig verdiept in het spel. Hij had zoveel Amerikaanse en Engelse mahjongenhandboeken bestudeerd, dat hij voor Perry & Co een heldere handleiding kon schrijven.
Was in 1923 het woord mahjong nog onbekend in Nederland, in 1924 lag het op ieders lip. De kranten stonden vol met meestal spottende artikelen. ‘Er is weinig goeds aan Mah-Jongg’, knorde een krant. ‘De bekoring schuilt voornamelijk in de geweldige risico’s en de meest onverwachte verrassingen die het meebrengt.’ Onder de Chinezen leidde het tot grof geweld. ‘Onze politie weet ervan mee te praten’, meldde de krant, want die moest grote schoonmaak houden onder de mahjongende Chinezen ‘toen moord en doodslag te Amsterdam wat al te veelvuldig onder de gele broeders voorkwam’.
Met een breed assortiment mahjongspellen en -artikelen had Freek Verster de concurrentie verslagen. Toen Joe Babcock in Nederland de Mah-Jongg Sales Co begon, was het gras al voor zijn voeten weggemaaid. Hij probeerde nog met een kort geding Perry & Co te stoppen, maar ook dat mislukte. De winkelketen kreeg vrij baan met zijn brede assortiment. Een spel in een rood houten kistje met schuifdeksel kostte f 20,-, in een kistje met vijf laden en koperbeslag f 40,-. Voor de grote portemonnees waren er luxere uitvoeringen van f 110,- en meer, voor de smalle beurs was er het Mah Jongg Kaartspel van f 4,50. ‘Mah Jongg is het eeuwenoude spel dat geperfectioneerd is tot een spel van verfijndheid, berekening en logica’, schreef Verster gepassioneerd in de Perry-catalogus.
Later introduceerde Verster nog een nieuw spel in Nederland: Monopoly, aanvankelijk in een Engelse uitvoering, maar toen in de Tweede Wereldoorlog de import stopte, bedacht hij aan de keukentafel met zijn gezin een geheel Nederlandse uitvoering, met Nederlandse straatnamen.
