Een spelletje mahjong wordt nog leuker als je speelt aan een fraaie mahjongtafel. Ton Rijnders uit Purmerend stopte er heel wat tijd in om zo’n tafel te maken, want het moest wel iets bijzonders worden.
Ton Rijnders aan zijn zelfgemaakte mahjongtafel.
Ja, ga maar op die stoel staan om die foto te maken, want dan kun je al die kleuren goed zien. Het kader is donkerblauw, de achtergrond lichtblauw, de cirkel rood en de draak voornamelijk blauw. Ook die dunne zwarte lijntjes heb ik uit marmoleum gesneden.
Ik wilde altijd al een mahjongtafel maken. Ik heb op de vakschool gezeten voor meubelmaker, behanger en stoffeerder, een vijfjarige opleiding. Daar werk je met allerlei stoffen en materialen. o.a. linoleum. Als moederdagcadeautje sneed ik er onderzetters uit verschillende kleuren linoleum. Omdat ik in de inrichtingsbranche terecht kwam heb ik later heb ik honderden meters linoleum verwerkt. Het is een mooi, eerlijk materiaal, tijdloos en praktisch.
Het moest een speciale tafel worden. Maar ja, hoe kom je aan het materiaal en hoe kom je aan het ontwerp? Zoals je ziet ben ik een boekenliefhebber. Bij V & D zag ik een boek staan met een draak erop, zes, zeven centimeter groot. Ik heb het boek gekocht om dat plaatje te kopiëren. Gelukkig zat er een vouw in dat boek. Daardoor kon ik het terugbrengen en m’n geld terug krijgen.
Linoleum moet je per meter kopen en het is twee meter breed. Ik had zeven kleuren nodig en zou dus veertien vierkante meter hebben moeten kopen. Toevallig was ik in Amsterdam een kinderdagverblijf aan het verbouwen. Daar kwam ook linoleum op de vloer. Ik kon het goed vinden met de man die dat spul leverde. Ik heb toen gevraagd: heb jij niet wat restantjes? Zeker, zei ie, daar, pak maar wat je wilt. Nou, dat was geweldig, want ik had maar kleine stukken nodig.
Tegelijkertijd werkte ik ook bij een firma die van alles kon kopiëren, van heel groot tot heel klein. Daar heb ik gevraagd of ze dat draakje van mij wilden uitvergroten tot 90 x 90, de grootte van een tafel. Dat hebben ze voor mij gedaan, in zwart-wit, want die kleuren hoefden niet. Toen had ik mijn mal, ook voor niks.
Ik ben begonnen met het vierkante kader erin te leggen. Daarna heb ik die lichte kleur er passend ingelegd, helemaal compleet dus. En toen, als derde stap, die rode cirkel erin gemaakt. Tot zover was het nog makkelijk. Toen kwam de draak aan de beurt. Linoleum is toch wel 3 mm dik en lastig te bewerken. Ik heb me diverse keren in m’n hand gesneden. Eerst moest ik de achtergrond eruit snijden en daarna de voorgrond er precies passend in snijden. Je maakt hem dus niet één keer, maar je snijdt hem twee keer of wel drie keer.
Wat ik me nooit gerealiseerd had is dat marmoleum uitzet door het temperatuurverschil. Ik heb het heel veel gelegd maar het werd altijd meteen geplakt. Maar dit was niet in één dag en ook niet in twee dagen klaar was. Had ik een stukje uitgesneden, dan legde ik het op z’n plaats en dat ging goed. Totdat de temperatuur ging schommelen. Toen stond alles omhoog en kreeg ik het er niet meer in. Ik moest alles bijsnijden om het weer passend te krijgen. Dat was een ramp. Ik denk dat ik er al met al zeker honderd uur in heb gestopt.
Ton Rijnders is trots op zijn zelfgemaakte pronkstuk.
