Een antiek mahjongspel kopen via internetveiling is soms een spannend avontuur. Dat ervoer Joost van Doorne uit Huizen. Zijn avontuur had evenwel een happy ending.
Joost van Doorne is zichtbaar opgelucht dat zijn eerste internetavontuur heel mooi is afgelopen.
Het spel is gevat in een puntgave en zeer gedetailleerde ladenkist met voorop het beeldmerk dat Joseph Babcock patenteerde voor zijn ‘Mah-Jongg’ artikelen. Het spel zal daarom stammen uit de jaren ’20.
Moet je eens zien hoe geweldig mooi dit is. Zo sierlijk en zo verfijnd. Zulke fraaie stenen heb ik nog nooit gezien. En daar ben ik de trotse bezitter van. Geweldig toch? Het is mijn eerste aankoop op Ebay. Toen ik van die internetveiling hoorde ben ik gaan kijken wat er te koop is. Er werd een spel aangeboden voor één Engelse pond. Op de foto’s zag het er prachtig uit, maar niemand had er nog op geboden. Ik heb toen 25 euro geboden. Er zou nog 80 euro bijkomen voor verzendkosten. Ik kon dus voor ruim 100 euro het schip ingaan. Ik had er niet veel vertrouwen in, maar heb toch de gok genomen. Ik keek steeds op de site maar ik bleef de enige bieder. De deadline was 4 uur ’s nachts. Ik ben er niet voor opgebleven. De volgende ochtend was er een email dat ik de hoogste bieder was. De verkopende partij was een veilinghuis in Beijing. Nadat ik het geld had overgemaakt begon het grote wachten. Was ik opgelicht of niet?
Het kastje telt drie laden.
Toen kwam er een bestelwagen van TNT voorrijden met het pakje. Ik heb de besteller staande gehouden om te controleren of de zending wel goed was. Het kistje zag er net zo uit als op de foto. Maar er zat een verkeerd spel in. Zie je wel, dacht ik, iedereen heeft me gewaarschuwd en toch loop ik er weer in. ‘Ik ga het teruggeven’, zei ik tegen de bezorger, maar terwijl ik het zei besefte ik dat dit een veel mooier spel was. De stenen waren buitengewoon fraai met de hand gegraveerd. Ik raakte in opperste verrukking. Ik had zoiets van: beseffen ze wel wat ze opgestuurd hebben? Misschien is het voor henzelf helemaal niet zo’n bijzonder spel, maar ik vind van wel. Het is gewoon een uniek spel.
De bamboestenen hebben een heel apart ontwerp.
Ik heb het dus gehouden. Maar de bloemenstenen ontbraken. In een email naar Beijing heb ik de verkopers bedankt voor het prachtige spel en gevraagd of ze de ontbrekende bloemenstenen nog hadden. Ze beloofden op zoek te gaan. Ik heb er een scan van de stenen achteraan gestuurd: kijk, zo zien ze eruit. Er zijn in die periode wel zo’n vijftien emails heen en weer gegaan. Het waren heel aardige lui, maar ze konden tot hun spijt niks vinden, schreven ze. Nou ja, niks aan te doen.
De teken-stenen.
Toen stopte er weer een bestelwagen met weer een pakketje uit Beijing: een prachtig en geheel compleet spel in een met rood fluweel bekleed kistje. Dat stuurden ze mij gratis toe. Geweldig, nietwaar? Had ik plotseling twee prachtige spellen met schitterende stenen en heel bijzonder. Ik ben ze nergens anders tegen gekomen. Het is fascinerend dat miljoenen mensen dit spel spelen en dat er toch zoveel unieke spellen in omloop zijn, die eigenlijk allemaal leuk zijn. Ik heb er inmiddels dertien, maar mijn eerste spel is het allermooiste. Ik heb nog foto’s van het spel naar kranten in China gestuurd om die als advertentie te laten plaatsen: bijpassende bloemenstenen gezocht. Maar dat is nooit iets geworden.
Alle stenen van het spel.
De zijkant van het mahjongkistje is kunstig
ingelegd met vogelfiguren van parlemoer.
Het schuifdeksel van het spel.
Dit is het schuifdeksel van het spel. Het draagt het beeldmerk waarop Joseph Babcock patent aanvroeg en dat ‘Mah-Jongg’ zou betekenen. Babcock liet zijn spellen in China maken voor de export naar Amerika. Waarom dit spel in China is gebleven is een mysterie.
Met dank aan Joost van Doorne, Huizen.
